Kulluğun menzil yoluna düşmüş taş.
Albenili dünya maskesinin altında nefis,
Yüzünde sinsi gülüş,dalaletin levhasıdır iblis.
İslam evladını saptıran bir avuç toprağa heves.
Alınmıyor güzelim dünyada rahat bi nefes.
Bilenmiş dişler,yumruklar sıkılmış.
Ellerde ölüm celladı,dillerde vahşetin çağrısı
Basiretler bağlanmış, gözler kızgın ırkların ateşi.,
Ademoğlu şeytanın kölesi.
Üç günlük dünyada beş gün yaşama umuduyla.
Medeniyetin beşiğinde
İslam evladı ayaklar altında çiğnenen paçavra.
Kasırgalar esiyor gönül vadisinde.
Kurumuş aşk pınarı susamış sevgiye.
İnletir arşı duygu teline vuran ölüm mızrabı.
Barış mazlumun sergüzeştinin serabı.
Anaların sırtına yüklü acıların çıkını,
Dağlar yüreklerini yitirilmiş can pareleri,
Dökülen gözyaşları, acının tarifsiz rengi…
01.08.2015
Kayıt Tarihi : 2.8.2015 21:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!