İblis Şiiri - Dilem Nevam

Bir gün
Bir iblis süzülüverdi
Açık kalan penceremden
Odama
Yumuşacık bakıyor
Ve yasemin kokuyordu
Donuverdi ruhum
Karışınca kanıma
Derken
Aldı ruhumu elimden
Ben meleğim dediğinde
İnandım
Bilmeden
Bir gün pencerem yine açıkken
Rüzgar uzakta
Sallanıyordu yine de perdem
Gittiğini hissettim
Çok geçti
Öğrendiğimde
Melek olmadığını
Üzülmüştüm
Yine de
İblis gitti diye