İ z p e ş i n d e...

.

arkadaş sözleri;

baba olacağım gülüm ‘acıya bir çocuk daha bugün
ağlar çocuk ana ‘bakar işte nasırlı ellerime
sevilmiyor yüzüm ‘düştüğümden beri fakirliğe
hani gelsem dönemem geriye ‘beni isteme
kısaldım şubat kaldım, eksildim, bittim…

arkadaş günlükleri;

evet ölümdü en çok anlatan ‘tasasız
kara yazgılı bebeye ‘gün yetiştirmeyen
düşüp gitmek var peşine ‘dermansız
birkaç leş tepelemeye ‘ölüler telaşsız

sizi gördük güpe gündüz ‘üzgündünüz
kokular sarmıştı ortalığı ‘aydınlıktı
kokular kayıptı kim kimindi ‘anlaşılmaz
saydıkça isimleri defterler ‘karalanırdı

üşümesini sikeyim derdi ‘üflerdi ellerine
ölüm gelmiş neyime ‘uyurken kolaydı
burun direğinden olmasa ‘çakılmaz
ölümü kokladığını bilmezdi ‘ayılmaz

uzun mevsimler geçtiğinde ‘ki kendi değil
yerinde duramadığı toprak ‘suyla akacak
kırdığı kemikleri de sayarak ’bağırdan kaçacak
ölümü kokladı durdu ‘gül derdini anlatmıyordu

hep yağmur yağsın istiyordu ‘bardak boşalsın
yağmur ölüm kokmuyordu ‘içilse saf su gözleri
kaç gül doğmuştu o yokken ‘kaç geçen kendinden
bilemeden kesti elini bileğinden ‘uç değdirmeden

gittiğinden beri adı öfke olarak anılan
korkak fakir bir densizin umudunu yitirişine dair;

tepeledi kanı gibi açan çayını ‘alnına buladı
tek eliyle tuttu sıcağı ‘yandığına bakma
sövdü yine aldırmadan kendisine ‘makastı
ölmeliydi herkesin gittiği yerde ‘acı tutulandı

sigara içiyordu ölmek kolaydı ‘renk renk
cebinde beş çeşit hapı hazırdı ‘depresif ahenk
sarıldıkça düşen gövdelerin sonları ‘zoraydı
ölüm anlamaz yolda bırakırdı ‘giden sayamazdı

unuttuğu kadar zaman sonra;

ne biliyorsa unuttu ‘kimse anlatmadı
yanındayken ölümü ‘neden arardı
ölümü utandırandı ‘yüreği çataldı

06 02 2005

.