I/yargı (Üstad'a) Şiiri - Ali Gençay

Demir parmaklı pencerem,ayım mehtabım tüm gecem
Girin odama,kuşatın beni,yalnızlığım ve sen,arsız düşüncem

Düşlerim, pervasızlarım uykuda masal sevdalarım
Hadi uyandır beni,kaldır hasret sana uykularım

Acı çekiyorum inceden ince,dudaklarım da birkaç dize
Yumruklarım sıkılıyor,ben dur yapma dedikçe

Binlerce cüce ellerinde elmalar,zehirden zehirce
Kapayın beni cam fanuslara,üzerimi örtüm ip ince

Kurun dar ağaçlarını,kapamasın yüzünü cellatlar
Önce vurun kitaba,sonra yağlansın kalın urganlar

Dik yakalı bağırır,’’sussun herkes,, maddeler sayılır
Isırılır dudaklar, suçlar,günahlar, bir bir sıralanır
Birkaç göz görüyorum,dost, yaren, korkular salona yayılır
Gülümserim ölüme,bakın bana çehremde binlerce karanfil sayılır

Dürülür defter,iki kolumda jandarma haklarım sayılır
Ayağa kalksın herkes,savcılar,hakimler adam mı gayırır

Bak yine döndüm hücreme,ranzam kalır,kitaplarım alınır
Çekiç testere sesleri duyuyorum,dışarıda dar ağacım çakılır

Onlar ölüm marşı çalar, sabahın ezanı tüm zindana yayılır
Bir idamlık Ali vardı,giydirilir mintanı şafak vakti asılır

Ondan geriye boynu bükük karanfil,bir seccade hasır
Yırtık bir fotoğraf,dik saçlı,deli bakışlı o da bir nefeslik fasıldır