İ t i r a f Şiiri - Salih Erdem

Bu çarpık düzenin nedenlerini
Akıl süzgecinde süzdüm, suçluyum.
Vitrinde gösteriş edenlerini
Huzursuz ederek üzdüm, suçluyum.

Suçuma karşılık tövbem nafile
Affolmaz iplere çekilsem bile
Değil mi doğruyu getirip dile
Yanlışa mezarı kazdım, suçluyum.

Sürüler sürüye olurken tabi
Sahi ne benliğin varlık sebebi?
Göklerde yıldızlı bir hilal gibi
Ufkumda özgürce gezdim, suçluyum.

Rezilce işgalde kalmışken garip
Gururu kırılmış mağdur, muzdarip
Canım memleketi satanı yerip
Kurana methiye düzdüm, suçluyum.

Duygu sömürüsü güdümlerini
Yaldızla boyanmış cürümlerini
Attığı cehalet düğümlerini
Kesmeyip sabırla çözdüm, suçluyum

Günahı kutsayıp tapındıkları
Mazlumun ahında çırpındıkları
Sahtekâr şeyhleri ve zındıkları…
Şarlatan güruhu çizdim, suçluyum.

Haramı helalden ayıramayan
Yok ile yoksulu kayıramayan
Aç değil tokları doyuramayan
Vicdanı kurşuna dizdim, suçluyum.

Ne demek mutluymuş giderken geri
Hazretin halkından yok ki haberi
Yurdumun üstüne yıllardan beri
Oynanan oyunu bozdum, suçluyum.

Kahpe felek hâlâ devran sürdükçe
Milletin başına çorap ördükçe
Yediden yetmişe naçar gördükçe
Yeminle canımdan bezdim, suçluyum.

Zorbalar gönlünce asıp keserken
Günlere günbegün efkâr basarken
Yağmaya, yalana cümle susarken
Hakkı, hakikati yazdım, suçluyum.

07.11.2020
Salih ERDEM