I.Selim Şiiri - Recep Mervan Toksoy

Vadesinden önce ödendi senedi aşkın
Mahcuz olmuştu kalbim
Satranca ulanıyordu belleğim
Şaha gidelim diyordu vezirlerim
Belki sol yanına bir tokat kendine getirirdi seni

Sofralar kuruldu, kaftanlar yere serildi
Sundu İsmail bütün bildiklerini
Unutmadı Selim yediklerini
Ziyafeti, zarafeti, zilleti

Ben metruk bir değirmenin kör bekçisi
Sen her eylül başaklarını göğüme getirdin
Sen buğdayıma dibek taşısın
Sen kulaklarıma küpe
Boynuma vebal
Alnıma yazı
Aklıma ziyansın

Sana yine sultan rolü düştü
Yeni bir çerçi bilemezdi kiraz mevsimini
Fil ordusu Yemen’deydi, yavru fil kümesteydi
Görülecekti kim daha yavuz
Sen mi ben mi babam mı oğlum mu
Yoksa yavuz da mı doğulu

İsmail şah dedi Selim mars oldu
Sen ok dedin ben yok oldum

Kabe önüne gidip hacı olmayan
Omuz üstünde baş koymayan
Bağrıma saplayacak kara bir taş bırakmayan
Ölümden öte yol olmayan yar
Şehre inen Meksikalılar da aşık olur mu diye
Bütün hasır şapkaları ben giydim
Sen bir sadakta üç hilal çizdin alnıma
Biri gökten ikisi yüzden

Selim de şairdi dedesi Avni’ydi
Neden bu kadar kan dedi pirlerin piri
Şairdi ama yokluğuydu peri

Ben üç kıtada at oynatan padişahsam
Sen vezirin başını başıma çalansın
Aşk her nefeste biraz daha şirpençe