(i.s.) PARANTEZ DIŞINDA İBRAHİM’DEN SONRA

Bunca yangın nasıl
Deyu deyu büyüyen ünlem
İzmarit şüpheli
Haşyet bir şafakta çoğalmaktı
Çoğalmaktı
Bir
Şafakta
Haşyet
Deniz balıklar içinse balıklar içindir
Ben hangi koyda bıraktım küreği
Tabiat geometrisi ufaladım
O asırlık ağaçlar
Ağaçlar yorgun
Kaldırımlarda sürüyordum
Akıyordu kubbeden ince tarih
Kemiğe bastım çıt
Köpek peşimde hoşt
Ilıdım ona ben
Görünmez oldum
Aynalar göstermez kıvılcım
Sana yazmak için
Mazmun değil maznun kifayetinde
Çünkü mancınık safındayız
Çünkü ılıman iklim kuşağı
Çünkü postmodern vurgusu saçlarımız
Çünkü avrat uçkurunda ironi
Çünkü nesneyi ıslanmakta mahir
Cebi borsa ağulu cübbeli Tahir
Put değil çünkü pot kırmak
Bu çok sudan fazla ateş
Ateşten çok kül sözcüklerle
Yazdımsa küleyazdım o vakit
İzmarit şüpheli,şüpheli izmarit
Öyleyse dağıt abaküsü İbrahim
Parmaklarınla çoğalt bizi
Köleyazayım
Çarmıhtan güle dolanayım
Ellerimi göğe kaçarak
Şükredeyim Tanrıya
Dayımın telef ettiği izmarit sayısınca
(bilirsin bu hiç azımsanacak değil)
İçim çok televizyon İbrahim
Mitoz, mitoz çoğalıyor putlar
Şiirden bunca anlayan var da
Ateşin dilinden anlayan yok
Nerdesin...

YUMUŞAKGE DERGİSİ MART-NİSAN 2011