Bebeklik yaşamı anneyle başlar,
Çocukluk hayatta çok arkadaşlar,
Gençliğe erince hane de dışlar,
İşkence gibidir yalnız yaşamak.
İş, eş dönemleri önem artırır,
Çevreler deyişir tuşa yatırır,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta