I/Renklerin Senfonisi Şiiri - Ali Gençay

Bulut kaplamış hüzün dağını
Griye çalıyor bulutlar
Beyaz fırçandan tepeme akar
Kar mı getirecek ne!
Hoyratça vurma fırçayı
Her yanımı fırtına sarar
Donar kalırım tuvalinde

Ne renk yapraklarının rengi
Neye boyayacaksın çiçeğini
Karanfili severim kırmızı olsun
Çisede düşür üzerine mağrur olsun
Dallar anımsatmalı incecik belini
Kökleri yüreğime girmeli

Aşkı çiz,beyaza siyahla
İstersen öylesine karala
Bulurum kendimi alaca karanlıklarda
Gölgeler düşür üzerime
Yüzümde belli belirsiz gülümseme
Ağlasam da görmemelisin
Akmamalı boya bilinmemeli

Kızıl,saçların
Tenin toprak
Dudakların uçuk pembe
Gözlerin,bilmiyorum
Halen merak bende
okşarsam seni acele eder de
Parmaklarıma bulaşır hasretin
Öperim de
Gizleyemem dudaklarımda uçuk pembeyi

Özlemi çiz,mavi olsun
Okyanuslar gibi derin,sonsuz olsun
Yakınlığında,açık mavi sığlığın olsun
Uzaklığında,ufuk denizle buluşsun
Kapıma geldiğinde
Derinlerden martı çığlıkları duyulsun