Sakin  ol  arkadaş! 
O   şahlanmış    sinirlerine, 
Yeri  geldiğinde,  gem  vurmalısın...
Sakin  ol   arkadaş! 
O  benim  sana  seslenen , 
O  da  bir  can, sinirlenme...
Bilmiyor  musun? 
Öfkeyle  kalkan, zarar  ile  oturur...
Hani  dedim  ya, sakin  ol...
Sen  değil  misin, 
Bağırmayacağım, öfkelenmeyeceğim  diyen? 
Bırak   birazda,  beni  dinle...
Kalbin  hiç  sevdaya, tutulmadı  mı? 
O  sevdanı   nasıl sevdiysen, 
İnsanları  da  öyle sev..
Hani  dedim ya; sakin  ol,  sevecen  ol...
Herkez  senin  gibi  olmaz, 
Dürüst, sevecen, iyi  huylu  olmayabilir
Ama insandır   sonuçta
İnsanları  sev!  İnsanları  sev, 
Ne  kadar   cani,  ne  kadar  fetbaz, 
Ne  kadar  kötü  olursa, olsunlar, 
Sen, yinede    sev  onları.
Ne  de olsa,  onlar  insan...
Onlar, sana  ne  kadar, 
Kötülük  yaparlarsa   yapsınlar
Sende  onlara, o kadar  sevgi  göster...
İnsanları  sev! İnsanları  sev, 
Sen  sev ki;  onlarda  anlasınlar, 
Sevgi, kardeşlik, dostluk, 
Nedir   görsünler...
İnsanları  sev! İnsanları  sev, 
Sen  sev ki;  onlarda  anlasınlar, 
''İNSAN''  olduklarını...
Savaşma  insanlarla;  aksine  seviş, 
Seviş, ama   savaşır  gibi  Seviş.....
Kayıt Tarihi : 4.2.2002 11:42:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!