İ n s a n l a r. Şiiri - İlyas Kılınçarslan

6 Ağustos 2002 İstanbul

Sokaklar caddeler şenlenir birden
Kimileri işten, kimi evinden.
Koşuşturma başlar sabah serinden
Nerden gelir, nere gider insanlar

Kahveler, camiler, bahçeler dolu.
Otobüs, taksiler, trenler dolu.
Dolu gider gelir, yolcu vapuru.
Nere gider, nerden gelir insanlar

Bir anda sessizlik, sokak boşalır
Rıhtımlar pazarlar bir nefes alır
Ah şu hastaneler hiç boş mu kalır
Koğuşlarda güler ağlar insanlar

Kadın erkek birbirine karışık
Kimisi sevdalı kimisi âşık
Rantçı hayasızlar etmese puştluk
İnsanları gütmez başka insanlar

İlyas’ım gerçeğe saygı duyarım
dürüst olanlara yok ahu zarım
Hakka tabi olanlara kurbanım
İnsanlığa zarar verir insanlar.