İ M z a Şiiri - Songül Emektar

Bir imzanın insan hayatına hükmü bu kadar derin ve endişeli mi?

Ya da bu endişenin altındaki heyecan mıdır? insanı tuhaf kılan.Garip ve yarı kapalı cezaevini andıran sevişmeler midir? korkuların ardındaki benliğe duvar döşeyen...

Gizliliği aralayan ve perdeleri açan bir çift yüzüğe bağlıdır; tüm hayatın,sevdaların,korkuların,mutluluğun ve bir film şeridi gibi geçer gözlerinin içinden ve aradaki kırmızı saten bez parçanın kesimiyle başlar hayatının geri kalanı.

Bir hayatın ortak kaderidir sana olan sevginin adının konulmasında.Sense farkındalığını yitirirsin duruşunun ki bir anda silinmiştir fiyakası sorgusuz yaşamının.Düşünür durursun bir ezbere şiir tadında tek kişilik anılarını.

Ve sen hangi iklimde yaşıyorsan iki şahit gerekecek ya baharına ya kışına..Belkide o gün taç olacak kır çiçekleri başına belkide sonsuz sağnak yağacak gözlerinden yüreğine..

Bir imzanın insan hayatına hükmü bu kadar derin ve endişeli mi?

Kimbilir kağıda atılan bir çizik değildir iz bırakan,ruhunda bıraktığı acı ya da mutluluktur hüküm sürdüren.Bir imzaya yanlızca ve yanlızca iki şahit gerekti.Gerisi ruhumuzdaki boşluğu doldurmaya çalışan sevdiklerimizin çabasıydı bizlere sunulan..

Ve bir hükmü yaratan bir imzaydı ancak bir hükmü yok eden seçilen iklimde gizliydi...

Ekim 2004
(Umarım seçtiğiniz iklim baharınız olur)