İ L E Z N A En Güzel Ağlayan

Kan tutması bu
Karanlıkta kalan diğer yüzüm de gizlidir yaram
Zehrini zikreden akrep yalnızlığında
Kaçmaktır kendimden dışarı

Hatmedilmiş bir gecenin
Kaybedilmiş sabahı mıdır yaşamak

Neden ikiye bölündüm tam ortamdan
Kim sustu
Bu ev neden duvarsız
Nasıl çaldılar epidermi gülüşümdeki -yalanı
Ben bir timsah yuttum ey millet
Kaçın/ kaçın/ kaçın/
Kusacağım...

Ayna
Bu hüznü taşımaz
Ağlamayı sana bıraktım - ilezna-
Çek kökümü kayadan
Güneşe ser esmerliğimi
Üşümesin yüreğim
- susma -
Çizgisi kırılmış avuçlarında
Yitirdim kendimi
Dur-
Konuşma

Tutarı kalmış gözlerinde
Olancası bir sevda
Muştulu geldim ilk kez
Sana bir gökyüzü öyküsü getirdim
Sevmek asabilir bizi yıldızlara
Aşk-derine düşebilir-
Korkma...

Şimdi çok boyutlu mavilerde
Gözlerine gökkuşağı çiziyorum
Korsanların menziline düşen hasretime
En güzel sen ağlarsın biliyorum...