Gecenin ıslağına siner titremen
Kar tanesisin, iner mi bedenin yere hemen
Ve sen ışığında uyursun ayın ve lambaların,
Ruhun titrer,rüzgar eser,rüzgar yine nefesini keser.
Kar tanesisin duyulmaz asla geceleyin sesin
Haykırışın duyulmaz ama bilirsin eşsizsin
Susarsın bulutlara kristal damarlarınla,
Ay görünmez olur o an-ve bulutlar- yedi kat arzda
Korkarsın, dokunamamaktan yere yine,
Bir olup yeniden haykıramamaktan o sessiz ayinde.
Ve anlatır rüzgar artık,fısıldar sana
Duyamayacağını o faslı yeniden kana kana
Bir olmak şimdi düştür fazlasıyla sana
Bırak artık kendini şu ağlayan rüzgara…
Kış, 2008
Onur OkuKayıt Tarihi : 28.2.2008 20:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!