İçimdeki sevgi mi ölen, yoksa ben mi?
Denedim defalarca,
Özlemiştim çünkü sevmeyi ve sevilmeyi.
Dolmak bilmiyor içimdeki boşluk,
Öncekilere benzemiyor acım!
Önceleri kalbim kanardı hep,
İçim yanardı vefasızlardan;
Şimdiyse beynim acıyor,
Karar veremiyorum hayatıma.
Acaba gerçekten istediğim bu mu?
Bir insanı sevmekse sevdim,
Bir insan tarafından sevilmekse sevildim,
Ama bir türlü sevinmedim.
Yüzümdeki gülücükler yalan,
Kendimi eğlendiriyorum sadece.
Gerçek olan gönlüm:
Beyaz bir kağıt üstündeki
Simsiyah göz yaşları gerçek!
İnsanlardan yardım bekliyorum,
Ne yapabilirler ben bile bilmiyorum!
(Mart 2001)
Aykut BelliKayıt Tarihi : 16.8.2001 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!