Kolum ve kanadım adeta kırık,
Bazı genç saygısız diyorlar moruk,
Kalbim incidikce yüreğim buruk,
Yalınız yaşamak zor be ihtiyar.
Kalmadı ayakta,dizimde derman,
Ezrail göndermiş acıklı ferman,
Vadem yetiyorsa giderim durmam,
Yaşlılık insana kor be ihtiyar.
Evlatlar büyüdü zeka gelişti,
Gelinle,damadın tavrı deyişti,
İtildim,kakıldım torun erişti,
Koskoca haneler dar be ihtiyar.
Para,pula tapıp oyalıyorlar,
Gelen misafire karalıyorlar,
Benide yürekten yaralıyorlar,
Çok şükür maaşım var be ihtiyar.
Sorumluluk attım mirası verdim,
Günahla,sevapla zamanı yedim,
İmamın önüne cılbacık girdim,
Zeki'ye kefeni sar be ihtiyar.
22-11-2009
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 22.11.2009 15:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/22/i-h-t-i-y-a-r.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)