i Ekim sonbahar Şiiri - Hakan Özüçelenk

Yapraklar dökülüyor durmadan.
Şimdi Ekim rüzgar her yer.

Sen şimdi daha uzaksın.
Soğuk Ekim gecesinde.

Ağaçlar yaprak döküyor.
Çıplak kalıyor artık parkımız.

Oturduğumuz yer şimdi ıslak.
Göçmen kuşlar gitti kalan serçe.

Bizim buluştuğumuz park.
Şimdi daha sessiz ıssız.

Ekim gibi soğuk aşkımız.
Sonbahar gibi hüzün dolu.

Buluşmak için geç bir saat.
Parkımız soğuk ve karanlık.

Gel artık Ekim sonu.
Kar yağmadan gel.

Şimdi kuru yaprak gibi elim.
Tut üşümesin sıcak olsun.

Okul yolu bekliyorum.
Gelmedin Ekim bitiyor.

Kış yakın kar pusuda.
Sakın deme bana elveda.

Okul yolu boş ve loş.
Gel ışık ol bana koş.

Şimdi Ekim sarı yaprak.
Şimdi saçlarım ak.

Dön bilemedim gittiğini.
Affet beni terketme sevdiğini.