İ C'â Z Şiiri - Zehra Yaden

İ C'Â Z

Kalemin ucunda kelimeler,
Ediliyorken infâz;
Hislerim, seni hissetmek için çok az..

Bu şehrin duvarları dar,
İnsanları değildir bahtiyâr;
Kimse kimseye olamıyorken yâr..

İstanbul'da her gece, başı boş bir ayaz.
Bir tanem, bunları da yaz;
Burada kusursuz insân bulunmaz..

Yaşamak insânın yüreğinde bir kor,
Tâlihsizlik insânı yoruyor;
Hisler şelâle, gözler yaş oluyor..

Kaygılı ebeveyn kalmamış,
Çocuklar erkenden büyüyor;
Fakat anlamıyorum, insân insânın bahtıyla niçin oynuyor..

[ 30 Kasım 2024 - 21.50 / 22.10 ]