***** Hz.Safiye (r.a) (Gülce Bahçe)

Hz.Safiye (r.a) (Gülce Bahçe)

Kahraman bir kadını anlatayım sizlere
Huzur neşe yayılsın güller açsın yüzlere
Muhammede akraba o Ahmedin halası
O öyle bir hala ki halaların âlası

Abdulmuttalib’in Safiye kızı.
Merhamet taşardı yüreği özü
Hazreti Hamzanın öz kızkardeşi
Rasül'ü severdi bulunmaz eşi

Zübeyr İbni Avvam (r.a.) 'ın anneciği...
İlk müslümanlardan..

Çok küçük yaşından bu yana
Anne şefkatiyle bağrına bastı.
Ona annesizliğini hissettirmedi
Her zaman elinden gelen fedakarlığı yaptı
İnsanların mühim hizmetler göreceğini anlamış
Sabırsızlıkla büyümesini bekliyordu Safiye hala

Cahiliyye devrinde
Hâris İbni Harb ile evlendi.Bir oğlu oldu.
Hâris öldükten sonra
Hz. Hatice annemizin kardeşi
Avvam İbni Huveylid ile hayat kurdu.
Bu evlilikten üç oğlu oldu.
Zübeyr, Sâib ve Abdülkâbe.

Kureyşli'ler tarafından Ahmed'e
'Muhammedü'l-Emîn' lakabını verdiler.
Yeğeni peygamberlikle vazifelendirildi.
İnsanları islamiyete davet etmeye başladı

İlk önce akrabanı
Uyar buyruldu
Davetine başladı
Akrabalardan.

Hazreti safiye de oğlu Zübeyir ile
Hazreti muhammede büyük destek verdiler
Muhammed'in safında yer almışlardı bile
İmanlı yüreklerle mutluluğa erdiler

Hazreti safiye de duydu ki nur Ahmede
Ebu leheb amcası hakaretler ediyor
Hemen yollara düşüp kerdeşine gidiyor
Etme karındaş etme kıyma der Muhammed'e

Yeğenimiz peygamber sahip çıkalım bizde
Onu yardımsız koymak asla yakışık almaz
İnanmıyor bir türlü öfke bürümüş özde
Mahmud'a (s.a.) küfr ediyor asla imana gelmez

Efendimize düşman durmadan başı çeker
Zorbalığa kalkışır isyanı yürek yakar

Nasıl üzülmesindi hazreti safiye ki
Biricik yeğenini üzüyordu amcası

Kibrinden vaz geçmiyor üzüyor nur yüzlüyü
Kırıyor acımadan cennet ile sözlüyü
Ayak bağıdır deyip islam'a cephe aldı
Mahsun oldu Safiye yüreği köze daldı

Ebuleheb inatla ikna olmadı eyvah
Yarın hesap gününde hesap sorulacak ah

Safiye Hatun da bir,oğul büyüttü yaman
İslâm'ın kahramanı kafire vermez aman

Rasülüllah buyurdu iltifatlar eyledi
Zübeyr benim havarim yardımcımdır söyledi
Sağlığında cennetle müjdelenen kahraman

Her zaman yeğenine
Hemen yardıma koşar
Ne zamanki çoğaldı
O müşriklerin zulmü
Birlikte göç ettiler
Oğlu zübeyir ile
Medineye giderek
Ordada bırakmadı
Nebiyullahı yanlız

İki cihan güneşi
Uhud savaşına giderken
Kadınları,kızları,çocukları
Hassan ibni sabitin köşküne bıraktı

O
Yaşlıydı
Hemde hastaydı
Hassan ibni sabit'ide
Evde bırakıp gitmişlerdi

Uhud harbi kızışmıştı
Bunu fırsat bilen bir yahudi
Onların bulunduğu eve yaklaşıp
Kadınları öldürmek istedi
Bunu fark eden hazreti safiye
Hassan'a haber verdi.oda
Benim onu öldürecek takatim yok deyince

Hazreti safiye o kahraman mı kahraman
O müşriği öldürdü cana vermedi aman
Korkusuzdu cesurdu önde gider gözü pek
Hanım sahabilerle harbe gitti özü pek

engin bir yürek tir fişek gibi çakar o

Daha sonra da evin yüksek yerine çıktı
Savaşanlar neyledi nasıllar diye baktı
Gevşemiş müslümanlar sanki vermişler mola
Kadınları toplayıp hemen düştüler yola

Nasıl gitmesindi ki kalbe bir sızı düştü
Yeğen zarar görmesin deyip yolları aştı
Bir elinde kılıcı birinde de mızrak var
Kaybedilenler için o an yüreği pişti

Önce Rasülüllah'ı, sordu ilk erdiğine
Çok sevindi Rasül'ü sağ salim gördüğüne
ama kardeşi Hamza hunharca öldürülmüş
acınmamış kardeşe binlere böldürülmüş

Resulullah zübeyr'e anneyi geri çek der
Kardeşini görürse yüreğine düşer har
Ama hala niyetli ALLAH yolunda ölüm
Büyük bir teslimiyet öyle büyük ki elem

Sevgili karedeşimi bırakında göreyim
Biliyorumki bundan daha güzel bir şey yok
İNŞALLAH sabrederim ve ALLAH'TAN beklerim

Teslimiyyetini görünce Rasül
Şehidi görmeye izin vermişti
Elinde kılıcıyla dehşet saçan bakışlar
Rasülüllah'a sordu göreyim kardeşimi

Rasülüllah görünce halasını dehşetli
İçi yanmasın diye dua eyledi ona
Dualar edilince biraz sakinleşmişti

Takati kesilmişti hemen yanına çöktü
Ne büyük acıydı bu sessizce yaşı döktü

Bu ne güzel bir sabır teslimiyetti hakka
Bunu görmüştü Rasül ona müjdeyi verdi

Bana cebrail geldi ve dediki Hazreti Hamza
Meleklerin katında ALLAH ve Rasül'ünün
Aslanı diye yazılmış adı

Rasül'ü çok severdi
Her dem onu överdi
Anam babam ve nefsim
Sana fedadır derdi

Dayanmıyor yürekler
Rasül'ün gidişine

Rasülüllah gittikten
Sonra on yıl yaşadı
Ve yetmiş üç yaşında
Dari bekaya uçtu
İmanlı yüreğiyle
Göçtü bu dünyadan göçtü

Rabbim'den şefaatlerini dileriz