Hz. Sa’d Bin Ebi Vakkas (RA)

(Aşere-i Mübeşşere’nin sekizincisi)

Hz. Sa’d Bin Ebi Vakkas (RA)

Adı; Sa’d bin Ebi Vakkas Malik bin Vuheyb
Bin Abdimenaf bin Zühre bilinse de,
Bilinir “Ebi Vakkas” baba künyesiyle,
Cesur ve kahraman olan Ebi Vakkas’ım.

Anne; Hamenne Binti Süfyan bin Ümeyye,
Zühre oğullarından gelmektedir anne,
Resûlle nesebi birleşir annesiyle,
İlk iman eden beşten biridir Vakkas’ım.

O, on yedi yaşında iken gördü rüya,
Görür kendini zifiri bir karanlıkta,
Çaresizken birden her yer aydınlanmakta,
Harb hastası olan Sa’d bin Ebi Vakkas’ım.

O an, nur saçan bir ay doğmuştur dünyaya,
Hayretle bakar ayın doğduğu tarafa,
Önde nur, Ebû Bekir O’nun arkasında,
Cesur ve kahraman olan Ebi Vakkas’ım.

Arkada Zeyd bin Hâris ve de Ali varmış,
Onlara “Hal nedir” diye merakla sormuş,
“Bunu bizde yeni gördük bilmeyiz” denmiş,
İlk iman eden beşten biridir Vakkas’ım.

Uğraşmıştı üç gün boyu tabir etmeye,
O rüyasını anlatır Ebû Bekir’e,
Ebû Bekir, götürür O’nu Peygambere,
Aşere-i Mübeşşere’den olan Sa’d’ım.

Güzel Peygamber, rüyasını etmiş tabir,
Demiş Muhammed; “Ben Peygamber’im Allah bir”
Vakkas Müslüman, sevinmekte Ebû Bekir,
Resûl duasına mazhar olan Vakkas’ım.

Annesi duymuştur Müslüman olduğunu,
Sözlerle hakir görmüştü güzel oğlunu,
Vakkas, karşı gelip de üzmemiştir O’nu,
Cesur ve kahraman olan Ebi Vakkas’ım.

Yemin eder anne, and içer bunun için,
“Sen dönene kadar, yiyip içmeyeceğim,
Putlara dua edeceğim dönmen için,”
Aşere-i Mübeşşere’den olan Sa’d’ım.

Anne der: “Anne katili diye ansınlar”
Sa’d bin Ebi Vakkas ürperip ağlamışlar,
O iki sevgili arasında kalmışlar,
İlk iman eden beşten biridir Vakkas’ım.

“Ey anne, senin yüz canın olsa da versen,
Şunu asla unutma, dinimden vazgeçmem,
Artık ister ye, istersen de iç, hiç demem,”
Ankebût Sûresinin sebebi Vakkas’ım.

“Bu yaptıkların senin bileceğin iştir,
Yolumdan asla dönmem kararım kat’idir,
Geri dönüşüm mümkün değil, böyle bil,”
Duası hep kabul olan Ebi Vakkas’ım.

Nazildir Ankebût, Vakkas’ın hali için,
Sekizinci Sûre hassaten bunun için,
Ebi Vakkas, sevgili kullardan Rabbim’in,
İlk iman eden beşten biridir Vakkas’ım.

Namazda iken, müşrikler alay etmişler,
Vakkas’ı kızdırmak için küfretmişler,
O, namaz bitene kadar da hep sabreder,
Deve kemiğiyle baş yarandır Vakkas’ım.

Vakkas, yürümüştür müşriklerin üstüne,
Vurmuş birine büyük deve kemiğiyle,
Kaçışmışlar o müşrikler korku içinde,
Cesur ve kahraman olan Ebi Vakkas’ım.

Müşrik ele başının kafası yarılmış,
Allah adına ilk kan böyle akıtılmış,
İlk müşrik kanını döken diye anılmış,
Mekke’nin en güzel Kur’ân okuyan Sa’d’ım.

Medine’de kardeşlik tesis edilmişti,
Mus’ab bin Umeyr’le kardeş ilan edildi,
Başka bir rivayette Sa’d bin Muaz idi,
Harb hastası olan Sa’d bin Ebi Vakkas’ım.

Uhud’ta çok kahramanlıklar göstermiştir,
Hz. Muhammed yanından hiç ayrılmamıştır,
Düşmana karşı kendini kalkan yapmıştır,
Resûl duasına mazhar olan Vakkas’ım.

O’nun kardeşi Utbe, iman etmeyenlerden,
Utbe, Uhud’ta yer almıştı müşriklerden,
Sa’d bin Ebi Vakkas ki, köpürür hiddetten,
Allah yolunda ilk ok atandır Vakkas’ım.

Uhud’ta O’nu, cenk meydanında hep arar,
O’nu öldürmek için hırs içinde koşar,
İki kere düşmanın saflarına dalar,
Resûl duasına mazhar olan Vakkas’ım.

Hz. Muhammed görmüştür O’nun bu halini,
Vakkas’ı bu hırsından hemen men etmişti,
Hâtıb bin Beltea öldürmüştü o Utbe’yi,
Ordu sancaktarı olan Ebi Vakkas’ım.

Allah yolunda ilk ok atan sahabedir,
Kemankeşlerin (okçuların) reisidir,
Vakkas Uhud’ta binden fazla ok atmıştır,
O Lokman Sûresinin sebebi Vakkas’ım.

Vakkas, Resul iltifatına mazhar olmuş,
O, ok atarken de Resûl “At ya Sa’d” demiş,
O’nun için orada çokça dua etmiş,
Cesur ve kahraman olan Ebi Vakkas’ım.

Veda Haccı’ndan sonra Mekke’de hastadır,
Hz. Muhammed gelmiş Vakkas’ın yanındadır,
Resûl duasıyla o ayağa kalkmıştır,
Aşere-i Mübeşşere’den olan Sa’d’ım.

Hz. Ebû Bekir isteğiyle görev aldı,
O, Hz. Ömer zamanında da çok çalıştı,
Hevazin bölgesinde zekat topladı,
İlk iman eden beşten biridir Vakkas’ım.

İran’da ayaklanma çıkmıştı o zaman,
İslâm Ordusu’na Vakkas oldu komutan,
Ebi Vakkas diplomaside de pek yaman,
Mekke’nin en güzel Kur’ân okuyan Sa’d’ım.

İran Kisrası Yezd-i Cürd’e elçi salmış,
Âsım bin Amr, elçilik görevini yapmış,
Yezd-i Cürd, elçilere bağırıp çağırmış,
Kadisiye Zaferi’nin komutanı Sad’ım.

“Elçi öldüren bir melik duysaydım eğer,
Siz elçilerin canları olurdu heder,
Şu toprağı komutana cevap diye ver,”
Harb hastası olan Sa’d bin Ebi Vakkas’ım.

“Ben cizye diye ancak bunu verdim,
Sizin hakkınız sadece bu kadar derim,
Sizleri Hendeğe gömmek için beklerim,”
Duası hep kabul olan Ebi Vakkas’ım.

O elçi Âsım bin Amr, çuvalı yüklenmiş,
Kum dolu çuvalı Hz. Vakkas’a getirmiş,
Vakkas ve arkadaşları buna sevinmiş,
Resûl duasına mazhar olan Vakkas’ım.

“Allah onların toprağını verdi bize,
Zafer yakındır, inanmak gerek bu söze,
Bu toprak bilin Allah’tan müjdedir bize,”
Allah yolunda ilk ok atandır Vakkas’ım.

Kisra ordusu Atik Nehri kıyısında,
Yüz otuz bin askeri vardır ordusunda,
Eksik yok gibidir Kisra karargahında,
İslâm’ın temel taşlarından biri Sa’d’ım.

Otuz binde zırhlı askeri var Kisra’nın,
Faydası var zanneder asker bağlamanın,
Filler oluşturmuş ordunun ön safının,
Kemankeşlerin reisi olan Vakkas’ım.

Mü’minler ordusu otuz dön bin kadar,
Hz. Sa’d Kisra’ya yine haberciler salar,
Demiş “Size üç gün düşünme zamanı var,”
İlk müşrik kanını döken Ebi Vakkas’ım.

“Müslüman olun boşa kan akıtmayalım,
Ya da cizye verin size dokunmayalım,
Tez cevap verin ki, biz mesul kalmayalım,”
Allah yolunda ilk ok atandır Vakkas’ım.

Kisra, alay edip küçümsemiş, reddetmiş,
Her iki orduda hazırlık tamam etmiş,
Hz. Sa’d bin Ebi Vakkas, orduya söz etmiş,
Resûl duasına mazhar olan Vakkas’ım.

“Ey güzel ordu! Görevde sebat ediniz,
Namazdan sonra dört tekbir vardır biliniz,
İlk tekbirde sizler de tekbir alırsınız,”
Duası hep kabul olan Ebi Vakkas’ım.

“ İlk tekbirde hazırlıklı olun savaşa,
İkincide de sarılın silahınıza,
Üçüncüde şevk verin arkadaşınıza,”
Harb hastası olan Sa’d bin Ebi Vakkas’ım.

“Dördüncü tekbirde hücum edin düşmana,
“Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh”
Diyerek, siz sığının yüce Yaradan’a,
İlk iman eden beşten biridir Vakkas’ım.

Az sayıdaki İslâm’ın gönül erleri,
Titretir Kisra’nın zırhlı askerlerini,
Kim durdurur ki; inanmış gönül erini?
Aşere-i Mübeşşere’den olan Sa’d’ım.

Kisra’nın komutanı Rüstem öldürülmüş,
Yüz otuz bin ordu bin parçaya bölünmüş,
Pek çoğu da kaçarken nehirde boğulmuş,
Mekke’nin en güzel Kur’ân okuyan Sa’d’ım.

O alanda binlerce ceset seriliydi,
Kisra’nın ordusu orada sona erdi,
Müslümanlar ki; iki bin şehit vermişti,
Cesur ve kahraman olan Ebi Vakkas’ım.

Hz. Ömer’in emriyle ordu ilerledi,
Hedef Sâsani Devleti’nin başşehriydi,
Böylece o Medâyin şehrine girildi,
Ordu sancaktarı olan Ebi Vakkas’ı.

İran Kisrası Yezd-i Cürd duyunca kaçmış,
Mü’minler ordusu da İran’ı fethetmiş,
Sa’d, Ömer’e mektupla fethi müjdelemiş,
İslâm’ın temel taşlarından biri Sa’d’ım.

“Rabbim gönderdi bize melek ordusunu,
İspatlamış Allah yardımcı olduğunu,”
Hz. Ömer’e giden mektuba yazmış bunu,
Kemankeşlerin reisi olan Vakkas’ım.

Yezd-i Cürd’ün kızı dahi, esir alınmış,
O’nun neslinden artık hiç eser kalmamış,
Vakkas, güzel ordunun pir komutanıymış,
İlk müşrik kanını döken Ebi Vakkas’ım.

Medâyin’de rahat etmez güzel asker,
Hz. Ömer, “Yeni yerleşim yeri kurun” der,
Kûfe şehrini böylece inşa ederler,
Allah yolunda ilk ok atandır Vakkas’ım.

Kûfe’nin ilk valisi Ebi Vakkas olur,
Kûfe ki; O’nun la çok güzel olmuş mamur,
Hz. Ömer’in vefatında Şûra’da olur,
Resûl duasına mazhar olan Vakkas’ım.

Şûra’da altı kişiden biride O’dur,
Hz. Ömer’in vasiyetiyle aday olur,
Osman seçilince Kûfe’ye vali olur,
Duası hep kabul olan Ebi Vakkas’ım.

Cennetle müjdelenen sahabelerden O,
On sahabeden en son vefat edendir O,
Resûle anne tarafından dayıdır O,
Harb hastası olan Sa’d bin Ebi Vakkas’ım.

Ömrünün sonlarına doğru görmez gözü,
Her dua ettiğinde kabul olmuş sözü,
Nur misali daim parlarmış O’nun yüzü,
Mekke’nin en güzel Kur’ân okuyan Sa’d’ım.

Demişler: “Dûan kabul, gözün için de et,”
Der: “Allah’û Teâlâ’dan gelmiştir bu dert,
Takdir, görmesi, görmemesinden daha güzel,”
İlk iman eden beşten biridir Vakkas’ım.

Medine’ye yakın Akik’de hastalandı,
Vakkas ki; bu hastalıktan kurtulamadı,
Vali Mervan cenaze namazın kıldırdı,
Aşere-i Mübeşşere’den olan Sa’d’ım.

Bedir’deki elbisesiyle oldu defin,
Dayısı diye anılırdı Peygamberin,
Toprağında yatmaktadır Medine’nin,
Cesur ve kahraman olan Ebi Vakkas’ım.

O Hicri elli beş yılında vefat etti,
Son zamanlarında inzivaya çekildi,
Ümmet arasındaki savaşa girmedi,
Ordu sancaktarı olan Ebi Vakkas’ım.

Çok sayıda hadis rivayeti olmuştur,
O’nun hakkında dört ayet nazil olmuştur,
O güzel Bâki Mezarlığı’nda meftundur,
İslâm’ın temel taşlarından biri Sa’d’ım.

Heybetli görünüşü varmış o güzelin,
Zirvelerde dolanmış cömertliğin,
Vakkas, simgesi sayılmıştır sadeliğin,
Kemankeşlerin reisi olan Vakkas’ım.

O’na, orta boylu, esmer tende denilir,
Sözü, özü doğru biri diye bilinir,
O Resûle yakın olmakla çok sevinir,
İlk müşrik kanını döken Ebi Vakkas’ım.

Ebi Vakkas, sekiz kez evlilik yapmıştır,
On yedi kız, on yedi erkek evlat vardır,
Hadisleri de evlatları aktarmıştır,
Allah yolunda ilk ok atandır Vakkas’ım.

Ordu sancaktarı olan Ebi Vakkas’ım.
Ankebût Sûresinin sebebi Vakkas’ım.
Cesur ve kahraman olan Ebi Vakkas’ım.
Aşere-i Mübeşşere’den olan Sa’d’ım.
İlk iman eden beşten biridir Vakkas’ım.
Mekke’nin en güzel Kur’ân okuyan Sa’d’ım.
Harb hastası olan Sa’d bin Ebi Vakkas’ım.
Duası hep kabul olan Ebi Vakkas’ım.
Kadisiye Zaferi’nin komutanı Sad’ım.
Resûl duasına mazhar olan Vakkas’ım.
Deve kemiğiyle baş yarandır Vakkas’ım.
Allah yolunda ilk ok atandır Vakkas’ım.
İlk müşrik kanını döken Ebi Vakkas’ım.
Kemankeşlerin reisi olan Vakkas’ım.
İslâm’ın temel taşlarından biri Sa’d’ım.
O Lokman Sûresinin sebebi Vakkas’ım.

Ver Rabbim bize de Sa’d’ın güzel aşkından,
O’nun kadar aşık olup geçelim candan,
Fitne - fesadı kaldıralım dünyamızdan,
Bu güzel yolda bahtiyar eyle Allah’ım.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan