Hz Muhammed Mustafa (sav)

Hiçbir diyar görmedim ki İrem’den daha perişan olsun
Zor gördü mü ağlayan, sızlayan bu insanlar
Merhametten bile yoksun kalmış sen olmadan.
Uçmayı öğren demişler bir kuşa konmasını bilmeden

Hani her savaşta mazlumun elinden tutanlar var ya
Acaba gölgelerde mi yaşarlar ihanet ederken
Memnun etmek zordur seni sevmeyene ama,
Mümkün değil ki anlamak ağlayanı, ağlatanı

Evsiz yurtsuz kalanlara sadece baktık ve güldük
Dünden bu güne hiç değişmedi insanlığımız
Madenin altını kazdık üzerimize kapansın diye
Uzaklaştık hep biz olmaktan.

Sessiz bir feryat duyarsın ya hani bazı gecelerde
Tükürüğün bile geçmez boğazından, kaparsın gözlerini
Ağlamaya bir tek ülkem kaldı, merhametsiz yüreklerin
Feryat ettirdiği ümmete

Anlamaz bazıları dert görmeden, duymaz kulakları
Sessizce ağlıyoruz sokakta incinen bir varlığa
Ağlamayı biliyoruz biz ne güzel
Vefa etmesini bile bilmeden