Hz. Mevlana ve Hoşgörü..

• 

  Hacer Kozanlı

  Bir güz Eylülünün melteminde gözlerini açtı;
  Yeryüzüne maneviyatın ışığını saçtı.
  Gönüllere ilk nuru, Horasanda bulaştı...
  Sevgi, hoşgörü ile kalpleri aydınlattı.
  İz tohumundan oluştu.
  Babası, bilginler sultanı.
  Hamdım; piştim, yandım,
  Sözleri, düsturu idi hayatının...
  Nakkaş gibi işledi tüm bunları...
  İncitmeden bozulmuş insanlığı..
  Bir kış ayazı;
  Ay Gün'e kavuştu.
  Şems-i Tebriz-î ile karşılaştı.
  Gördü onun cemalinde 'yaratanın nurunu'.....
  Çünkü o, yaratanına, maneviyatıyla bağlıydı.
  Mesneviler topladı, büyük eserlerinde;
  Tasavvuf ehliydi, fikir ve düşüncelerinde.
  Gel, gel, ne olursan ol yine gel, dedi insanlığa.....
  Dil, din, ırk ayırt etmeksizin...
  Umut serpiştirdi gönüllere,
  Sevgi tohumları ekti, kararmış yüreklere.
  Bir Pazar günü Hakk' ın rahmetine kavuştu
  Yaratılan yaratanıyla, maşuk aşığıyla buluştu......
  __________________
  yüreğinize sağlık, tam puan...kaleminiz daim olsun.
  saygı ve selamlarımla

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Resul Cicek

  yüreğinize sağlık harika dizeler

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Şaire Şebnem Örs

  yüreğinize sağlık

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ali Akça

  Severek okuduğum anlamlı ve etkili bir şiir...Kutlarım gönül dostum...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)