Umudun kapısından geçip girdim MEVLANA
Doğrusu şaşıp kaldım beni karşılayana:
Yavruya kucak açıp sanki bekliyor ana...
Afla sevgi döküldü yaprak yaprak gül bana...
Gel sözüne uyarak bak işte geldim sana.
Gel sözün ki kendime gelmem için uyarış,
Özüme dönmem için yakarış ve yalvarış,
Takdir -i İlâhiyle sonuçlanacak yarış...
Gel emrindeki hikmet canı tenden ayırış
Tende toprağa varış... canda ALLAH ' A varış...
Kayıt Tarihi : 5.5.2008 10:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
MEVLANA ' NIN KONYA' YA GELİŞİNİN 780.YILI ANISINA... MAYIS.2008
![Alper Kürük](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/05/hz-mevlana-5-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!