Hz.Mevlana... Şiiri - Necmettin Özelçi

'- Ne olursan ol...yine gel! ' diyorsun,
Ta asirlar, asirlar öncesinden...
Sesini duyan kosup sana geliyor,
Hepsi de bir ümitsizlik öncesinden...
Ruhuyla cosup sana geliyor!

'- Tövbeni bozsan da...gel! ' diyorsun,
Yüce Allah'in affediciliginden...
O güzel yüreginle çagirmissin bizleri,
Ruhumuz sana geliyor kendiliginden...

Müslümani, dinsizi ya da ecnebisi..
Huzuruna geliyor, temiz bir saygiyla!
Var mi, bu dünyada senin gibisi?
Ümitsizlik sende gider bütün kaygiyla,
'- Gel...yine de gel! ' diyor Mevlana...

Ölümü bile 'bayram' bilerek,
Sevdirdin bizlere semaya yükselerek...
Bizlere de nasip olsa bu yürek,
Önce güzel ruhun ve büyüklük gerek!

Döndün döndün su dünya gibi...
Ne güzel yasamissin evliya gibi!
Bizlere simdi hos bir rüya gibi,
Birakip gittin bizleri, 'gel! ' diyerek...

Sen, Anadolu'nun bir gururusun!
Sen, insanligin bir nurusun...
Geçip gitmisken bile böyle durusun,
Ürpertir insani yüce Mevlana! ...