Hz. Meryem (r.a) Şiiri - Selcuk Arısoy

Tertemiz nice sabaha uyanmış ve nice geceye gözlerini kapatmışken,
Bataklığa dönmüş yüreklerinizden,
-kirletemezken hiç bir söz varlığını-
Kirli sözler akıttığınız, tertemiz kılınmış varlığına.

Adamışken kendini aşkla,
Suskunluktur cevabı kendine saldıranlara.
Sunulurken kendine ta ötelerden,
Yazlı kışlı her güne bir sofra.

Nasıl tarif edilir teslimiyetin güzelliği,
Ve geceler boyu süren muhtaçlara azizliği.
Gün ve geceler boyu devam ederken zikri,
Meryem’e teslimiyet emri verdi Rabbi.

Uzaklaşırken Meryem kavminden,
Asıl niyeti kaçmaktı, insanların gözlerindeki şüpheden.
Ve sıkıntı içinde hurma ağacına yaslanmışken,
“Sakın üzülme.” diye bir ses duydu kendisine sunulan emanetten.

Düşünürken başına gelenlerin izahını,
Suskunluk kapladı önce her yanını.
Düşüp yollara içini kaplayan huzurla,
Ve varınca kavminin yanına, dillerden döküldü en büyük iftira.

İşaret etti Meryem onca itham karşısında kucağındaki mucizeyi,
Alaya aldı kavmin ileri gelenleri.
Konuştu sonra Hz İsa (a.s) ilahi mucize gerçekleşti,
Kâinat dinledi ama onlar inkârda diretti.