Hz. LUT (AS) Şiiri - Abdullah Yaşar Erdoğan

(Kitap verilen 8. Peygamber)

Hz. LUT (AS)

Hz. Lut, İbrahim’in amca oğlu,
İbrahim’e ilk biat eden oydu.
Hz. Lut asla putlara tapmamıştı,
İmanın sarsılmaz kalesi oldu.

Hz. Lut yürüdü Hz. İbrahim ile,
Doğduğu yerlerden çıktı hicrete.
Önce Harran’a sonra Şam’a vardı,
Hz. Lut, Sodom’a gitti tevhide.

Bir sinek dağıttı Nemrud yurdunu,
İbrahim yanına aldı nurunu.
Sâre validemiz ve Hz. Lut ile,
Yurt edindiler Filistin-Sodom’u

Hububat ve meyvede güzel belde,
Orda olan olmazdı başka yerde,
Sodom ve Gomore denir oraya,
Lakin azmışlardı putperestlikte.

Şeytan bu beldeyi etti perişan,
Dedi; livatadır size yakışan.
Eğer livata yaparsanız sizler,
Yurdunuza olmaz asla yaklaşan.

Sodom halkı, azgınlığın içinde,
Zelil sapkınlıkta, erkek erkekle,
Livatacılık çıkmıştı ayyuka,
İnanmadılar Hz. Lut peygambere.

Livata yapmayan küçümsenirmiş,
Hatta o masumlar tehdit edilirmiş.
İşte böyle azgın bir topluluğa,
Lut Peygamber olarak gönderilmiş.

İmana davet etti azgınları,
İnsanlığa uymazdı yaptıkları,
Hz. Lut, gece-gündüz etmişti davet,
Doğru biliyorlardı yanlışları.

Bunlar insanlığı kaybetmişlerdi,
Yolculara da eza etmişlerdi.
Sureten insan, ruhen hayvan olmuş,
Kadın değil, erkeği sevmişlerdi.

Hz. Lut ki, herkese etmişti davet,
Eşi ve kızından geldi icabet.
Derken vefat etti O’nun hanımı,
Kızları imanda kaldı bereket.

Sodom’da yeniden evlendi Hz. Lut,
Bu kadınında özünde çıktı put.
Çok söyledi, Hakk’a tabi ol diye,
Sonunda davetten vazgeçti Hz. Lut.

Sodom halkı, Hz. Lut’u kovun dedi,
Bu hal Allah’ın azabını çekti.
Melekler geldi insan suretinde,
Hz. Lut’a Hak azabı bildirdi.

Lut, misafirlere ikramda iken,
Evi kuşattı binlerce kadem,
Misafirleri ister, azgın güruh,
Telaşa kapılmakta Lut Peygamber.

Gelenlerden biri Hz. Cebrail’di,
O’na kapıyı açmasını söyledi.
Cebrail bir avuç aldı kum,
Nadanlara attı görmedi gözleri.

Ey Lut! Biz Allah’ın elçileriyiz,
Biz bu kavmi helakla görevliyiz,
Gecenin bir kısmında yürüyüp git,
Kurtulacak olan da sadece siz.

Hz. Lut; iki kızını alıp gitti.
Gün doğarken korkunç ses işitildi.
Hz. Cebrail Sodom ve Gomore’de,
Yerin altını üstüne getirdi.

Gökten geldi insan adetince taş,
Kanlar içinde kaldı binlerce baş.
Her taşta yazılı bir kafir ismi,
Sahibini buldu gökten gelen taş.

O korkunç sahne arşı titretirken,
Sodom halkı göklere savrulurken,
O kadın; vah kavmim diye bağırdı,
Son nefesini kafirce verirken.

Şimdi o yer dünyanın alçak yeri,
İçine aldı azgın kâfirleri.
Ölü Deniz, Lut Gölü de denir,
Yaşamaz gölde balık ve benzeri.

Lut, kızlarıyla vardı İbrahim’e,
Ne olduğunu söyledi kendine.
Böylece azgın kavimde silindi,
İnanmayan baksın Kur’an-ı Kerim’e

Lutilik, şimdi meslek sayılmakta,
Pis işi yapan da hoş anılmakta,
Sodom’un akıbetinden habersiz,
O belaya davet çıkarılmakta.

Uyan ey insan, yaşantın da yalan,
Geriye de iyi bak var mı kalan?
Sakın bana musibet gelmez deme,
Öğüt alıver uyarıcılardan.

Her türlü pislik, seni üzmelidir,
Tez elden İlâhi yola girmelidir.
Yoksa akıbet-ül hüsrandır hayat,
İnsan varlık amacını bilmelidir.

Sodom: Şezum
Gomore: Omore
Kadem: Ayak
Nadan: Haddini bilmez, kaba, cahil.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan