I.
Rabbine duyduğu muhabbetten adı konulmuşken Halilullah,
Ölüm meleğine sordu:
“Neden kendine dost edindi beni Allah?”
“İstemezken sen onlardan bir lütuf, insanlara ihsanda bulunursun,
Ey Ebu-l Adyaf, sen resullerden bir resulsün.”
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta