Hz. HUD (AS) Şiiri - Abdullah Yaşar Erdoğan

(5. Büyük Peygamber)

Hz. H Û D (AS)

Ad kavmi; ad bin Avs bin İrem soyu,
Nesil uzayıp gitmekte Nuh boyu,
Denir bunlara Arabü’l- Bâide,
Peygamberle bulurdu doğru yolu.

Hûd; İrem oğlu Avs oğlu Ad oğlu
Rabbah oğlu Abdullah’ın soyuydu.
On iki kabileden Halud’tandır,
Oldu Rabbim’in en sevgili kulu.

Yemen-Hadremevt’te vardı Nuh soyu,
Sam’ın torunundan Ad yaşıyordu.
Amman arasında Ahkâf ovasında,
Nuh’a nispet Ad Kavmi deniyordu.

Bu bölgenin bir adı da İrem’di,
İrem ülkesinde her şey nefisti,
Büyük bolluk ve bereket azdırdı,
Putperestlik tekrar sahneye indi.

Zenginlikleri şımarttı onları,
Ezdiler tevhid üzre olanları,
Rabbim Hûd aleyhisselam dedi;
Uyar azgınlıkta giden kulları.

Ad Kavmi azmıştı, şirkin içinde,
Tevhid’den eser yoktu gönüllerde,
Hûd mucizeler gösterdi onlara,
Yine ümit belirmedi kalplerde.

Hûd dedi, ilâhınız fayda vermez,
Hakk dini üzereyken bela gelmez,
Beyinsiz deyip hakaret ettiler,
Dediler ilahımız bela vermez.

Hûd yalancıdır, denildi İrem’de,
Hûd dedi; Rabbim buna izin verme,
Azgınlaşıp durdu o Ad Kavmi,
Zulüm hakim olmuştu gönüllerde.

Hadi o azabı getir dediler,
Bu halleriyle bela istediler,
Hûd yalvardı, tövbe edin diye,
Alaya alıp hakaret ettiler.

Rabbim! Gönderdi büyük ikazını,
Önce onlardan aldı sularını,
Sular çekildi, çeşmeler kurudu,
Yok oldu üç yılda İrem bağları.

Yokluk hakimdi diyar-ı aleme,
Yine gelmedi ilahi davete,
İlahlarından medet beklediler,
Tapındılar putlara ümitsizce.

Kimi aylarca putunda dövündü,
Aniden kara bulutlar göründü,
Sevimdi, put yağmur veriyor diye,
Oysa o bulutlar azap yüklüydü.

Yedi gece, sekiz gün tufan oldu,
Ağaçlar ki, havaya fırlıyordu.
İnsanlar dahi uçuştu havada,
Her biri bir yere savruluyordu.

Saklandı çoğu çelik kalesine,
Tufan hakimdi İrem beldesine,
Ne kale, ne ev bıraktı İrem’de,
Necat aradılar put bölgesinde.

O münkirlerin hepsi helak oldu,
İman edenler salimen kurtuldu.
Rabbim o inananları korumuş,
Kâfirleri fırtınada boğmuştu.

Yüz elli senedir baktı nazarı,
Azgın topluma yapmıştı uyarı,
Rivayettir Kâbe’de Zemzem ile,
Makam-ı İbrahim’de mezarı.

Çok ibretler var biz aciz kullara,
Geçmiş gülmedi puta tapanlara,
Yoklamalıyız her dem kendimizi,
Rabbim katında izin yok putlara.

Necat: Kurtuluş

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan