HZ. HADİMİ
Bin yedi yüz bir yılı Hadim yeni bir belde
Adı Mehmet konulan bir bebek vardır elde
Dedeleri çok önce Buhara’dan gelmişler
Taşkent Afşar civarı bir yere yerleşmişler
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
bir teşekkür sana
nimetüllah kardeşe sorsam nereden uçar
hadimi sevdalısı kaç gönül kucak açar
ben utandım kendimden,kalami koyup kaçar
etrafa hadimiyle nimetullah nur saçar
bir kırık kalemim var senelerdir hep susdu
söylemedi gerçeği bunca yıldır kan kusdu
haykırmadı bir zaman,ya korkdu yada pusdu
akıl yok oldu bende çünkü o artık usdu
sen antalyadan gördün hadimdeki ummanı
ben hadimde dolaştım gezdim bütün ormanı
bir toros köşesinde yiğitlerin harmanı
padişahım gel dedi verdi ona fermanı
ben büyüdüm o zatın huzurlu gölgesinde
tertemiz havasıyla soğuk su bölgesinde
anlatmadım ben onu eksik yok belgesinde
nimetullah kardeşin kalmayım gölgesinde
ahmet arslandır adım hadimiyi aradım
nimetullah kardeşin şiirini taradım
utandım ben kendimden onun için sarardım
teşekkür etmeseydi şu kalemi yarardım
ahmet arslan kulu konya
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta