Hz.ali (ra)1 Şiiri - Selva Durmazemir

Yetimliği yaşarken kainatın sultanı
Senin baban O'nu (sav)sinesine sardı
Annen,Efendimin annemden sonra annem dediği Fâtıma
Kendi çocuklarından üstün tuttu daima
Onsuz sofraya oturulmasına izin vermedi asla
Vefalı alilenin vefâlı evladı..
Hz Ali Haydar ı Kerrari
Bu vefanın altında Efendim hiç kalır mı
Cocuk yaşında seni yanına aldı
Ebu Talib'e destek olmaktı amacı
Girdin kutlu hâneye
Aklın ve olgunluğun ile melekleri hayran bıraktın kendine
On yaşında hiç kirlenmemiş ruhunla
Girdin İslamın kutlu iklimine
Sormadın babana Allah beni yaratırken baba mı sordu diyerek
Aman Allahım bu nasıl bir ferâset ve cesur bir yürek
Ilk safta sen vardın
Çocukların da şâhıydın
Hz Ali..Şah ı Merdâni
Ölümün kucağına yattın
Bir an bile duraksamadın
Öyle ya..
Kâinatın Sultanına birşey olsa anlamı yoktu
yaşamanın
Sana göre Onun yaşamasıydı yaşamak, nefes almak
Cesur,gözü pek, amca oğlu
Can,candan öte ben onun mevlasıyım hitabına mazhar
Inci gibi, nakış nakış desen desen işlenen
Efendimin gözünün nuru
Aliyyul Murtaza..
Her daim Efendimin yanında sağında solunda
Ömrün geçti O'nun nurlu otağında
Kimler kimler özenmedi ki sana..
Kimler olmak istemezdi ki yerinde
Talihin en güzelini yaşamak bu olsa gerek ey Aliyyul Murtaza
Sana olsun canlar feda
Kainâtın sultanı İslama davet ederken
Çalarken her gönlün kapısını
Sen vardın yanında koskacaman kalbinle
Sen vardın küfre meydan okuyan yüreğinle
Destektin her daim elinden geldiğince..
Büyüdün..
Gülistan bağının nadide gülü
Heybetinle cesaretinle nur cemâlinle..
Altın iklimin nurlu anaforunda..
O zamanın gelenek ve göreneklerinde
Evlilik çağına gelince bir kız
İlan ederdi baba
Benim kızım var talip olmak isteyen gelsin diye..
Efendim de Kuranı ilk hatmedene kızım Fatımayı vericem diye buyurunca
Herkeste tatlı bir telaş..
Kainatın Sultanına damat olma şerefine nâil olmak için başlayan bir yarış
Ellerde kelamullah
Hatim bitirme heyecanı sarmış herkesi
Okuyor Hz Ömer Hz Ebubekir..ve diğer sahabeler..
O da ne?
Hz Ali kapıdan çıkar çıkmaz geri dönüyor
Bitirdim hatmimi diyerek..
Herkes şaşkın!.