Hz. Âdem as. (Kıssadan Hisse)

Yâ Rab ilmimi arttır nefse galip geleyim
Ummanında batayım kör teknemi deleyim

Rehber ol zâtınla hem sıfatlardan geçeyim
Işık ol öz nurunla Hak-batılı seçeyim

Gönlüme tecelli et her âzam Allah desin
Dilime keramet ver muazzam Allah desin

Selâm sana Yunus'um selâm sana Mevlâna
Selâm Hallac-ı Mansur selâm Râbia ana

Tut elimi Muhiddin tut elimi Fârisi
Elimden tut Ender'im tut Enbiyâ vârisi

Yaprak yaprak dökülsün fikrimin incileri
Altlarında kaybolsun Emevi dincileri

Her geçen gün çoğalsın başının sancıları
Cehalette yok olsun âdetin yancıları

Âdem geldi evvelâ esmâları öğretti
Sonra gelen Enbiyâ akletmeyi emretti

Çokları sağır idi tüm bunları duymadı
Kimisi haram yedi emirlere uymadı

Dedi 'hadi durmayın şu çamurla oynayın
Her şey size benzesin şekilsiz yer koymayın'

Onlar işe koyulup hüner ile bezedi
Çamurun her âzâsı bir meleğe benzedi

Sonra balçık çamuru kırk yıl öyle bekletti
O güneşte pişerken İblis onu fark etti

Dolaştı etrafından girdi bir kulağından
Çok kolay bir rakipmiş dedi çıktı burnundan

Sonra zamânı geldi üflendi nefha-i nur
Doksan dokuz esmâyı zikretti balçık çamur

Huzurdaki melekler Âdem'e secde etti
İblisin kibride kovulmasına yetti

O bir kuru topraktı Şeytan onu tanırdı
O güneşte yatarken içinde dolanırdı

Dedi: Benden güçlü mü? Ona secde edeyim
O bir avuç topraktır ben ise ateşteyim

Hak onu lânetledi huzurdan kovalandı
Âdem'i Hak görmedi gitgide havalandı

Dedi ''yüce Sultânım bana biraz müddet ver
Kandırırım ben onu şüphesiz meyvayı yer''

İyi müddet edindi mahşere kadar Şeytan
Âdem ise huzurda meleklerine sultan

O gün bu gün düşmandır Âdemoğullarına
Fitne fesat çıkarır girip ağıllarına

Âdem kuru topraktı bir nefesle dirildi
Hem canı hem sıfatı ona Hak'tan verildi

Âdem'in kemiğinden Havvâ'yı da halk etti
İkisini cennette nimetlere gark etti

Yasak meyva gösterdi, dedi ''sakın yemeyin
Bu benim buyruğumdur Şeytanı dinlemeyin''

Çok zaman geçirdiler cennette Âdem Havvâ
Gün geçtikçe süslendi onlara yasak meyva

İblis orda hazırdı hilelere büründü
Özendirdi konuştu yılan oldu göründü

Emeline ulaştı Havvâ'yı inandırdı
Havvâ'nın cilvesiyle Âdem'i de kandırdı

Hak sözünü unutup iblisi dinlediler
Nefislerine uyup âfiyetle yediler

Sır perdeleri indi Şeytana satıldılar
O meyvayı yemekle cennetten atıldılar

İblis de cennetteydi Âdem'in hatırına
Tüm bunlar böyle oldu satırı satırına

Adem Havvâ'dan ayrı dünyaya atıldılar
İbliste onlarla hem mahlûka katıldılar

Âdem gezdi dolaştı Havvâ'sını aradı
Bu ayrılık aslında Âdem'e çok yaradı

Âdem halk edilmeden Muhammet peygambermiş
Adı levh-i mahfuzda Allah'la berabermiş

O ismi hatırladı Muhammet'ten bahsetti
O ismin hatırına Allah onu affetti

Kırk yıl çok çabuk geçti Âdem Havvâ kavuştu
Vakit zaman gelince can cânanla buluştu

İki hemen bir oldu Havvâ ikiz doğurdu
Her doğanla birlikte bir iblis daha doğdu

Âdem artık fark etti Şeytana hiç uymadı
Kulakları ne duysa Hak'tan gayrı duymadı

Âdem nefsini bildi Şeytanı İslâm etti
İblis'lerin hilesi oğullarına yetti

Her kim Âdemoğluysa gün gelir Âdem olur
Bu yolda baş kaybeden elbette Hakk'ı bulur

Öyle ver ki vârını bir damla kan kalmasın
Öyle geç ki kendinden bir zerre can kalmasın

Sen nefsine ârif ol Cânan sana can olsun
Korkmadan ver başını Hak sende ayân olsun

Hemen hemen herkesce kıssa böyle bilinir
Yoğurtta yiğitlerce farklı farklı yenilir

Sorarım ben herkese hiç mi akletmediniz
Masal gibi dinleyip sırrı fark etmediniz

O arınmış cennette kovulmuşun işine
Âdem neden dünyada düştü Havvâ peşine

Âdem cennette iken melekler neredeydi
Ya Âdemin yediği yasak meyvada neydi

Allah balçık çamuru acep nasıl yoğurdu
Şeytanın eşimi var acep nasıl doğurdu

Şüphe yok ki melekler kendisini bezedi
Âdemin hangi uzvu hangisine benzedi

İsrâfil hangisidir, Cebrâil neresidir
Mikâil hangisidir, Azrâil neresidir

Nâs çok zaman geçirdi kayda değer olmadı
Tefekkür etmedikçe adamdan sayılmadı

Kim evvelâ akletti ona denildi Âdem
Yatıp kalkmak iş değil irfaniyettir erdem

''Secde et'' dedi Allah meleklerin hepsine
Secde Âdeme olur biz anladık tersine

Kalıba Âdem dedik yaptık küçük bir hile
Et yüzü yere sürttük birde uydurduk kıble

Havvâ bizim nefsimiz Âdem ise Ruhullah
İkisinden olmadır Muhammed Resulallah

Âdem hakka sormuştu ''Muhammed kimin ismi''
Sultan dedi ''oğlundur senden olacak cismi''

Muhammed buyurdu ki Âdem yoksunken ruhtan
Önce benim nurumu yarattı yüce Sultan

Muhammed mi Âdem'in Âdem mi Muhammed in
Sor kim kimin atası bulda sor, bir Muhiddin

Bin yıl evvelki buğday bu günde aynı buğday
Öldü denen Muhiddin sende bende haydır hay

Kimki nefsini bildi Rabbine ârif oldu
Kimki Âdem'i bildi yol ona târif oldu

Meleklerin secdesi itaattir Âdem'e
Âdem'in secdeside ulaşmak Muhammed'e

Muhammed'in secdesi ayna olmak Mevlâ'ya
Allah böyle vahy etti gelen tüm Enbiya'ya

Rabbim Sana gelmeme, yine Sen, tek engelsin
İçi dışı Sen kulun, lutfette Sana gelsin

Muhammed ümmetiyim, İbrahim milletiyim
Ben o gülü kokladım, irfanlar cennetiyim

Recep Ender Kocaman kuluna odum tâbi
Bütün peygamberleri onda gördüm Yârabbi

Masalların sonudur kavuşmanın zamânı
İhsan dostuyla doğdu, dostla geçer her ânı...