Hyde Şiiri - Gökhan Ebren

aslında ben o değilim
sen de pekiyi biliyorsun bunu yosma...
ağzımı açtırtma bana kurtlar dolaşsın eteğinde...
bak ne kadar derinden yankılanıyor hergelenin sesi
uluyor adeta yine köpoğlusu kendini kurt sanıyor
karanlık camekânların önünden gizlenerek geçişi bundan...

aslında o ben değilim
üçümüz de biliyoruz bunu...
öd yemiş gibi yeşil suratınnan gülme bana...
ağzımı bozdurma bana eteğin düşsün kurugötünden...
bak yine sarhoş olmuş olmalı köpüklü ağzı salyalı...
uluorta kaypak fareleri meydana çağırışı bundan...

aslında ben bi bok değilim
sana sahte sarışın dediğinde yakasına yapıştığım yalan...
bak bunu sana yeni söylüyorum yılan...
hiç görülmüş şey mi bir kurdun ağzını bozup farelerle cirit attığı yalan...
bak ümüğüne basılmış gibi uluyor eşşoğlusu
aşağıda yediği tekmeler midesine oturmuş olmalı falan...

o ben aslında ben o değilim
bilmediğimiz ve gizlediğimiz bu birbirmizden...
içimde küfretmeyi yasaklayan subap kırılmış herkese...
tanrı bile nasibini almışken bundan sana ne...
içimde uluyan Hyde denen hergele...
uzaklaştır artık bu deliyi aramızdan dinle hele...
aslında ne sen ne ben...
aramızdaki ayna bi alınsa...
aslın...
sen...
o...
siz!..