Hyat hep aynı. Şiiri - Ali İhsan Ünal

Hayat hep aynıydı benim için.
Sadece hayatıma girenler farklıydı.
Bu da benim suçum değil..

Hiç bir gelende gideni aramadım.
Her gelende yeniden doğdum..
Büyüdüm öğrendim.
Giderkende veya git derkende.
Kafamı öne eğip pişmanlık duygusuna bürünmedim.
Sustum..
Olaki yazacaklarımdan veya konuşacaklarımdan kendilerine pay çıkarmasınlar diye.

Yanlız kaldığımda hayatımda hiç birşey değişmedi.
Ben hep aynıydım dediğim gibi.
Sadece hayatıma girenler değişikti.

Kimileri gibi her saniyemi onu düşünerek harcamadım.
Belki günde bir kez.
Belki haftada üç beş.
Her an kafamı dağıtacak birşeylerle meşgul oldum.
Gerçek olanlara vakit öldürdüm.

Ara sıra kendime kızar oldum.
Hayat bir gerçek,
Yaşadıklarım bir gerçek.
Peki ben yalanmıydım?

Onun için bir gerçekte kendimi seçtim ve hayatı kendi alehime çevirdim.
Çok oyuncak oldum çocuksu gülüşlerde kırılmadım incinmedim.
Bir zamanlar bende öyleydim.
Hepsine hak verdim.
Ama her yaptığım işte önce kendimi sonra çocuksu yanımı düşledim.
İllaki kendim baskın çıkıyordu.
Ben de bundan pişman değilim.

Yürüdüğüm yollarda sokakları ezberler kaybolmamak için bir şey işaretlerdim beynimde..
Bu zamana kadar kaç şehir gezdim ezberimde fakat;
Sokakları hala karıştırıyorum..

Bazen sıkılıyorum herşeyden..
Yine susuyorum..
Konuşmamak iyi geliyor.
İnsan kendi içinde cevap bulamadığı soruları cevaplıyor.
Hakim sensin.
Tabiki sanıkta..
Ama buzamana kadar hiç kimse kendine müebbet vermemiştir benim gibi.

Yaşın hiç bir önemi yok yaşanılanın karşısında.
Ayaklarına yatırıp salladğın bir çocuktan fark sız.
İnsan yılların geçip gittiğine neden hep keşke der?
Çünki bir şey daha öğrenmiştir.
Ve bunu yapamadım diye pişmanlılara iç geçirir.

Bu güne kadar yaptığım hiç birşeyde pişmanlık hissine kapılmadım.
Yaşanması gerekenleri yaşadım.
Belki çoğu insanın bildiklerini bilmiyorum.
Ama ben bildiklerimle mutluyum.
Eksik yanım..
Biraz umursamaz olmam birazda susmayı sevmem..
Çok şey kaybettin dediklerinde.
Önce kendimi yokladım.
Sonra sahip olduklarımı.
Oysa herşey aynıydı.
Sadece hayatıma giren farklıydı.
Üzgünüm..
Buda benim suçum değil.