Hüzzamlı Sevdalar Şiiri - Mihrican Karaca

Asi olup,isyan etsem, ne fayda
Bilirsin,ben sensiz nefes bile alamazdım.
Sen gidince sevdiğim uzak yerlere
Can bedenden firar etmiş,ne çare.

haram sayardım yaşamayı kendime,
Nefesini nefesimle tutmadıkça.
Batırma demiştim sana,gözlerimdeki güneşini,
Yoksa sende kaybedersin kendini...

Sen 'öyle zannet'dercesine gülerdin,
Oysa ben her çileye göğüs gerecektim.
Ömrümce saklayacaktım,yaşatacaktım
Gözlerimdeki umut dolu tebessümleri...,

Acı çekip kalsamda kanlar içinde
Tükür artık,kus nefretini.
Yerlere,layık gördüğün adımı
Düşür,düşürebildiğin kadar,

Ve yok olan aşkın,savur küllerini,
Benden sonra yine alevlenirsin sen.
Hüzzamlı sevdaların,mavi denizinde,
Yanacaksın,kıvranacaksın,kahretmeden...