bir hilkat içinde yandıkça yandım
harlı ateştim, kül olup söndüm
firkatı cem edip sineye gömdüm
hicazkar makamda söz kaldı dilde.
kuşlar ülkesine göçüşün iş mi
bu ölüm, bu cana, şu yaşta eş mi
bir işve yüzünden can oldu teşni
sükutu hal giymiş dil kaldı bende.
aydıni der gönlüm eyledim dîvân
yılkılar yurdunda canhiraş, revân
bir sevda uğruna can oldu servân
hüzzâmkâr halce tin kaldı tende.
Kayıt Tarihi : 3.1.2023 11:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!