Desem ki vakitlerden bir hüzzam vakti .
Denizlerden seyrediyorum gülen yüzünü .
Çünkü yüreğimde dinliyorum senin
o gözlerini .
Şarkılar çalıyordu radyoda eskiden ,
belkide senin adın geçecek diye ay ışığından.
Kaçmak istemiyordum
çünkü nurlu yüzünü seyrediyordum denizlerden.
Yıldızlardan kopan gülüşlerin olunca parlıyordu.
Gözlerim de benim, çünkü dinliyordum senin o gözlerini.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 11.2.2024 17:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hüzzam
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!