oysa ben,
hüzün ustasıydım
uzun zamandır..
gül gölgesi düşmeyeli tene
tere
kaç gece uyumuştum..
oysa ben,
hüzzam ustasıydım
kaderin sözleriyle
kimi eklesem kendime
bende kaldılar hep
kiminin eli,
kiminin ben,i...
arada zaman,
kıyak da geçti.
seni hatırlatarak..
ehilleşti gözlerim
şimdi ayaklarımda
eskinin çamurlaryla,
ki ben;
kalbimi yıkamaktayım
03-04/06/2010/m.öksüz
Melek ÖksüzKayıt Tarihi : 4.6.2010 02:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!