İnsan biraz da arızalarıyla güzelleşiyor..
Tıpkı hüzzam makamı gibi.
Hepimizin doruk seslerinde bir komalık da olsa pesleştiği olur.
Tıpkı hüzzam 'si' sinin bir komalık bemol alması gibi.
Ve hayatımızın en orta, en ortalama dönemlerinde,
Rahatımız yerindeyken en büyük arızaları yaratırız kendimize.
Tıpkı hüzzamın dört komalık 'fa diyezi' gibi.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta