Hüzzam Şiir Şiiri - Tamay Önal Polat

İnsan biraz da arızalarıyla güzelleşiyor..
Tıpkı hüzzam makamı gibi.
Hepimizin doruk seslerinde bir komalık da olsa pesleştiği olur.
Tıpkı hüzzam 'si' sinin bir komalık bemol alması gibi.
Ve hayatımızın en orta, en ortalama dönemlerinde,
Rahatımız yerindeyken en büyük arızaları yaratırız kendimize.
Tıpkı hüzzamın dört komalık 'fa diyezi' gibi.
Gönül hüzzam çalarken kendi arızasıyla barışıktır.
Arada hüzzam beşlisi
Arada hüzzam dörtlüsü
Dudağımızda ıslık olup çapkınlaşırken
Kendi notamızın tekilliğini biliriz....