Hüzzam Sessizlik Şiiri - Murat Tali

Ey bade bakışlı hüzzam sessizlik
bu ne sessiz gidiştir böyle
ses vermezsem
yıllarca sessiz kalacak gün

hani kaçarken
yırtık cebimden düşürdüğüm bilyalar
çıkmaya çalıştığım
ama bir türlü cesaret edemediğim elma ağacı

iyilik perilerini aradığım yorgan karanlığı
yada korkularımdan sığındığım yastığım
büyüdükçe yitip gittiniz çocukluğumla

çocukluğum
kimilerine göre bir başlangıcın ilk adımı
kimilerine göre bir sonun başlangıcı olan günler
ne fark ederki
her ikiside geçti
zamanın hüzzam sessizliğinde

şimdi şu anda
çocukluğumun gecikmişliğinin vaktidir
egemen olan zamana…
ve dünya
egemen güçlerin dünyasıdır
silinmesin çocukluğum
silmeyin çocukluğu
silmeyin
çocuk biziz büyümedik
…..