Hüzzam Saatlerim Şiiri - Ali Avlamaz

Yine hüzzam saatlerindeyim bu gece
Sahipsiz yüreğim üşüyor
Engel olamadığım
Gözyaşlarım süzülüyor yanaklarıma
Dilime prangalar vurulmuş gibi
Boğazımda düğümleniyor kelimeler
Ruhum azap şehrinde kalmışçasına
Canım yanıyor

İçimde tufanlar koparken
Melankoli sarıyor dört bir yanımı
Benliğimi işgal eden duygularım isyanda
Yanlızlığım teselli etmiyor artık
Hicaz şarkılarla avtuyorum kendimi
Allahım nasıl bir yanlızlıktırki bu
Gözlerimin buğusunda kaybediyorum kendimi
Nasıl bir yanlızlıktırki bu
Derbeder yaşantımda arıyorum kendimi
Sevgisiz insan nasıl varolurki

Virane hayatımın yıkıntıları arasında nerdeyim
Nasıl hala nefes alabiliyorum
Bilmiyorum
Ama yaşamak için çabalıyorum
Olurya mutluluk denen şey
Birgün banada uğrar diye
Taze tutuyorum umutlarımı

03-12-2014