Hüzzam Muhabbet Şiiri - Burak Duru

Yalnızken acıyor canımın içi
Gün gibi ortaya çıkıyor
hissettiklerim

Yazmayı sürdürüp dökmek istiyorum
içimi
Boş bir kağıt, ıslak mürekkepten kalem elimde

Daha başlayamadım bile
bilinmez
Bir sürüncemedeyim sanki

bir
Rüyadayım ama soru şu
Uyurken mi görüyorum, uyanıkken mi?

Herkes kendini bir
yere
Ait hisseder, ata toprağı misali

Elimden tutup beni oraya
götürüyor
Sürekli bir şeyler fısıldayan kalbim