umut gider
gözler sarhoş olur
sözler yalpalar
düşüncesizlik
arkadan vurur bıçağı
hercai menekşe renginde
mutluluğun tadı
nerede başlandı
neredeyiz
nerede bitecek
kendimizi kandırdık
yetmedi başkalarını
ve de gerçeği
kırlangıçların göçüne
karaltıda düşünceler özler
ağır sözler beynimi kemirirken
alın teri emeğin bileğin hakkı
söze girmeli artık
an bizi görmezlikten gelir
bitişe ne kaldı
korkuları damıttık
kokusunu korkanlara dökeceğiz
renk değiştiren anda
renk değiştirmekte ötekiler
ayrıntı fasa fiso değil
perdeleri çekerken geceye
umut içini geçirir
tende dökülürken yabanıllık
direnişe gölge düşer
ellerimizin kiri karadır kararır
nar çiçeğine bürünür hazan
nar kızaracak kışa dişe diş
yel ekende mavilik gerçek
gerecek bedenleri
yıkım zemheri ayasıya yakacak
yanlış seçenekleri kotlamış
yaşam koyucuları
neyzen neyinde hiçlenirken
alkımlar doluyor renklenip
hüzzam düşüyor geceye
050609denizli02.25
Ozan EfeKayıt Tarihi : 5.6.2009 20:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!