Hüzzam Bir Duygu Şiiri - Kaşif Kani Ertürk

Hayırsız sevdan yol ayrımındayken
Donmuş hayallerin sıcak düşleri mi kalır
Acı bir yaşanmışlığın canhıraş çığlığında
Vuslatı hicrana teslim eder de sevdan
Umutlarım çaresizlik kıskacında boğulur
Sonra uyku tutmaz da bir türlü gözlerimi
Ayazlı gecelerde yalnızlık sancıları başlar
Seni düşünmekten yorgun düşerken bedenim
Kör gecelerde düşlerin düşlerime üşüşür
Ve ne kadar unutmak istese de yenik belleğim
Hatıraların yok olmayan hasretinde üşür
Kim demiş acılar paylaştıkça azalır diye
Çaresiz bir gecenin sabahında
Acılar dinmeyen sancılara dönüşür
Çünkü gidişin canlanır gözümde
Gidişin ki
Unutmak ne mümkün o anı
Kulağımda çınlar tüm söylediklerin
Üstelik hala içimi yakar ayrılırken bakışın
İşte bu yüzden keşkelerle geçen günlere yanarım
Ve onun için diyorum ki
Dilimde sözün, gözümde bakışın
Sanki şairi belirsiz bir hüzzam duygu
Nakaratlanır durur gün boyu
Hem öyle ki;
Gönül yarasına teselli olmaz kimse
Şu yılgın ve yorgun bedenim
Yangın yeri yaşanmışlığını
Aklınca maziyle ısıtmaya çalışır
Yine geçmişi yaşamak adına
Verilen resimler, karalanan yazılar karıştırılır
Buruk duygularla kırgınlık içinde olsa da
Deli gönül senden bir şey bulmak ister
Ama anlar ki her şey nafile
Yine de hatıralarından alınan ilhamla
Sana ait şiirlerden biri daha karalanır
Sonra
Senden kalan ne varsa yaşanmışlık adına
Kutsal emanet misali
Ahde vefa diyerek hatırana
Söz verilir ömür boyu saklamaya

KAŞİF KANİ ERTÜRK