Duygular kirpiklerimden sızan yağmur misali
Bulutların karanlığından devşirilen hüznü anımsatıyor
Bunalttıkça bunaltıyor cam fanusumu
Yalnızlık yürek sessizliğimde eriyor.
Dilimde baharatlı sözcüklerin fısıltısı
Baharı uçuruyor gözlerimden bulutlara
Yüreğimde kırbaçlı atlılar dolaşıyor
Kayboluyorum ufukların ötesinden meçhule
Yüzümden sonbaharın sarı yaprakları düşüyor
Caddelerimde uçuşuyor hüzün polenleri
Seni hiçbir yere koyamam anla beni
Yakamozlarım söner bulanık dalgalarda
Gözlerimde sevdamızın bahar esintisi
Kara toprağa dönüşür karanlık sokaklarda
Seni yüreğimden eksiltemem biliyorsun bunu
Güllerle bezenmiş bahçeler yaptım sana
Gönül sarayıma uzanan yolunun üstünde
Dağbaşlarında ısırganların arasında
Kardelenlerin boynu bükük duruşu incitir beni
Yüreğimizde biriktirdik sevda rüzgarını
Kelebeklerin günlük yaşamına kapılıp gitmesin.
Gönlümde yıkılan şehirlerin enkazından
Bir sevda yarattım küllerinden
Ellerimi bırakma tut ellerimden
Ellerin düşmesin gönül tellerimden
Seni yere göğe koyamam biliyorsun
Şakaklarımda zonklayan sızım gibisin
Hiç susmayan gönül şarkılarımın
O son hüzzam bestesisin.
Ahmet TIĞLI 14.4.2008 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 14.4.2008 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)