Hüzzam Beste Şiiri - Kutlucan Levent Gezici

Gece olup
El ayak çekilince
Huzuru yaşıyorum
Sabaha dek keyfimce.
Anılarla burulup,
Mazi dile gelince.

Her gece kendi içimde
Çalar o Hüzzam beste.

Gönülden gönül’e sohbet,
Başlar can dostlar ile.
Dile gelir içinde,
Söylenmedik ne varsa.
Dost hasreti, sinemi kavurunca.

Her gece kendi içimde,
Çalar o Hüzzam beste.

Zaman mekan kavramı
Yok olur gecelerde
Her şey doğal ve yalın
Ne yalan var ne riya.
Gecelerde bulurum,
Kendimi aradıkça.

Her gece kendi içimde,
Çalar o Hüzzam beste.

Gurbet elde kahreder
Uyku tutmaz geceler
Sarılırım eski dostlara
Demli çay, sigaraya
Dalarken ıslak gözlerim
Uzak karanlıklara

Her gece kendi içimde
Çalar o Hüzzam beste.