Ölüydü soğuk kaldırımlarda çaresizce yol almak ve yaşamaktı nefessiz soluklanmak kimsesiz.
Bir an yaşamak; hatırlamaktı yaşadığını sıcacık bir toprağa dokunduğun zaman ve iz bırakmaktı sessizce huzurun eşiğinde...
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!