İsmi bilmiyorum,
Adını ben koydum.
Huzurumun vitamini...
Henüz seni tanımıyorum,
Ama sesindeki sihirden duyuyorum.
Zarafetin, inmeyen liderisin sen.
Mana şelalesi olan bakışlarında
Yıpranmış ruhumu cilalıyorum.
Hele o gülüşün yok mu...
Gözlerimi film şeridi yaptım,
Tekrar tekrar izliyorum.
Yanlış anlama, seni sevmiyorum;
Ben seni her an iliklerime kadar yaşıyorum.
Ve sabırla dost oldum,
Her mekânda, her zamanda bıkmadan,
Ölümüne seni bekliyorum.
Kayıt Tarihi : 11.4.2025 15:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir bilinmezliğin hikayesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!