Huzurumu Hafife Alma

Git demek kolay kolaysa sen git
Taş böbrekli, boyasız ayakkabılı insan
Adsız sokaklarda kaybettin beni
Kısma öyle duman rengi gözlerini

İste yeter ki,
Sınırsız kartlar edin kendine
Çatlak camlardan beyaz tül perdelerin arasından
Ara beni.

Pili biten saatlerin can çekişmeleri,
Boş çekilen çıkrıkların susuz kovaları
Bile asla getiremez beni sana
Plastik bardakta bir yudum su olma bana

Kurşun kalemime ahenk ver,
Ilık süt gibi rahatlat beni,
Soluk yüzlü engin samyeli
Huzurumu hafife alma…

Renkli menekşelerimi susuz bırakma,
Kısık sesle ismimi hatırla
Küçük şehirlerde yaşa hayalimle
Susuz derelerde yıkanalım seninle.

Kağıt mendillere mektup yaz bana,
Postaya verme,
Yıkanmamış arabalarla selam gönder
Çekinme söyle beni sevdiğini
Ağaçsız kurak ekin tarlalarına

Sıralı dualar ediyorum sana
Kısa cümlelerle nefretimi tarif edemem,
Artık
Soluk tenli, yarım akıllı insanlara.