Huzuruma gelmesin Şiiri - Muammer Yalçın

Kalbini kırarım belki üzerim
Söyleyin de üzerime gelmesin
Tutamam kendimi ona kızarım
Maruz kalır azarıma gelmesin

Daha ona vallah eyvallah demem
Yine görüşürüz inşallah demem
Ne güzel yaratmış maşallah demem
Yazık olur nazarıma gelmesin

Ona İhtiyacım varken o yoktu
Yanıyorsa yüreğimi o yaktı
Tüm hayallerimi bir bir o yıktı
Öyle gitti ki zoruma gelmesin

Artık onu ne sorar ne ararım
İstemem dönmesin kesin kararım
Ben de tezgahımı onsuz kurarım
O semtime pazarıma gelmesin

Gözleri gördü de gönlü görmedi
Ben yarayken o merhemdi sürmedi
Sağlığım da hatırımı sormadı
Öldügüm de mezarıma gelmesin

Uğrunda tüm gençliğimi mahvettim
Beddua edemem çünkü aht ettim
işte bu sebepten onu affettim
Mahşerde de huzuruma gelmesin